Από το site του Leandros Vatakas:
22 Απριλίου στις 4:26 μ.μ. · Τροποποιήθηκε·
Παρακολουθώ τις ειδήσεις. Έ, λοιπόν, έχουμε πλάκα. Δεν είναι, δυστυχώς, μόνο θέμα α-νοησίας, φοβούμαι πως πια είναι θέμα βλακείας και μάλιστα συγγνωστής. Ο βλαξ έχει τους εξής τύπους. Αυτοί είναι: α. Ο ήρεμος βλαξ (διατηρεί αταραξία και σιωπή. Ενοχλεί ελάχιστα και αν κάποιες φορές απαιτεί το κάνει διακριτικά), απαντάται σε κυβερνητικές θέσεις και διακρίνεται από το μη πράττειν, β. Ο ζωηρός βλαξ (πάντα έχει απάντηση που, συνήθως, είναι εκτός θεματος. Φροντίζει να βρίσκεται κοντά σε όσους διαθέτουν δύναμη. Φωνασκεί και εμμένει σε απόψεις που δεν έχουν καμία βάση. Έχει πάντα κάποια λύση για κάθε πρόβλημα, όσο μπερδεμένο και να είναι όσο και να μην το ξέρει), σε κυβερνητικές θέσεις σταδιοδρομεί ως υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ. Θεωρεί πως η επιφάνεια έχει μεγαλύτερη ουσία από το βάθος προς το οποίο ουδέποτε στρέφεται και γ. Ο βλαξ μετά ύφους (ο συγκεκριμένος μπορεί και ξεγελά για ικανό χρονικό διάστημα και εκλαμβάνεται ως ιδιοφυΐα. Εμμένει πεισματικά σε απόψεις, ιδεολογίες, είναι συχνά ιδεοληπτικός και σταδιοδρομεί σε θέσεις ευθύνης), σε κυβερνητικές θέσεις διακρίνεται ως πρωτοκλασάτη φιγούρα που όταν κατακάτσει η σκόνη που σηκώνει τότε διακρίνεται και η απόλυτη αδυναμία του. Με αυτά και έχοντας κατά νου τα κυβερνητικά επιτεύγματα, δεν γνωρίζω αν θα πρέπει να γελάσω, να κλάψω, να οργιστώ ή να το βάλω στα πόδια…