Πάντα για το κόμμα, μόνο για το κόμμα.
“Πάντα για το κόμμα, μόνο για το κόμμα, για κανέναν ρουφιάνο, για κανένα αφεντικό και σε αυτούς δεν θα απολογηθώ ούτε εγώ ούτε η οικογένεια μου. Γιατί ο καθένας έχει επιλέξει να βάλει πλάτη για να μην χάσουμε συλλογικά, βάζει πλάτη για να αλλάξει αυτή η βρωμιά που υπάρχει γύρω μας και μας πνίγει”.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΡΕΣΑ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΥΡΙΖΑ
Μας έκανες τη μούρη κρέας.Φάνηκε από τον καιρό που μία Πρόεδρος Βουλής, ρωτούσε υποψηφίους για την «νέα» ΕΡΤ «εσείς που ήσασταν το βράδι που φώναζα ‘βοήθεια΄».Όσο για τις οικογένειες, ακόμη και μπουραντάδες τελειωμένοι έχουν να λένε για τα ερίφια της γενιάς τους και τους επιγόνους που έγιναν χιπαριά και κουμούνια. Δεν επιμέναμε άνευ λόγου υπέρ του όρου «εμφύλιος», αντί «συμμοριτοπόλεμος».
Αυτήνη την πατρίδα πάντως, νεαρέ οιηματία, όλοι μαζί την φτιάχνουμε και την χαλάμε.Δεν είναι κανένα «συμπόσιον της πίστεως», όπου μετέχουμε σε κοινή πανδαισία,μήτε καν μια συνεστίαση όπου κληρώνονται στο τέλος λαχνοί με δώρο έναν μετακλητό διορισμό.
Για να μη μετατραπεί ένα λαϊκό ενδιάθετο σε παρένθεση, είναι χρήσιμο να φιλοτιμήσεις τους αδρανείς, να πείσεις τους ενάντιους, να ξέρεις τι κυνηγάς.
Η μάνα μου που είχε στο οικογενειακό ημιυπόγειο έναν πολύγραφο της ΕΠΟΝ και η θειά μου που έδειρε έναν πεταλά στο λεωφορείο, πρώτες μέρες της Κατοχής, μαθαίνοντας ότι ο μικρός τους αδελφός, τουπίκλην Κάβουρας, παρασημοφορημένος από τους Σέρβους επειδή έβγαζε από το Παύλου Μελά τους αιχμαλώτους, χώνοντάς τους σε κάδους σκουπιδιών και οδηγώντας τους στο βουνό, δέχτηκε να λάβει σύνταξη αντιστασιακού, τον μάλωναν και τον περιφρονούσαν επειδή εξαργύρωνε την προσφορά του.
Και ξέρω πολλούς κομματικούς, ακόμη και σε κόμματα που δεν μπορείς να διανοηθείς, που παρέμειναν σιδεράδες, μπουφετζήδες και ταπεινοί, αρνούμενοι κάθε πόστο, επειδή έτσι ο λόγος τους έλαμπε και τους άκουγαν ακόμη και οι διεφθαρμένοι, σούζα μπροστά τους.
Το πρόβλημα δεν είναι οι χίλιοι ή οι δυό χιλιάδες κομματικοί που σας διαλέγουν ως μοιχεπιβάτες της «νέας» διοίκησης. Διότι αν σας διάλεξαν να φακελώνετε κόσμο, είστε μία από τα ίδια. Αν σας διάλεξαν για να «βάλετε πλάτη», όπως λες, σε μία κοινωνία κλεφταράδων και καταφερτζήδων, είναι μαθηματικώς βέβαιο πως, μακριά από την πιάτσα τόσα χρόνια, είστε Ιαβέρηδες και Σαβοναρόλες χωρίς προσόντα και θα σας παρακάμψουν εύκολα.
Νόμους δεν κατέχετε, εγκυκλίους δεν διαβάζετε, τεχνογνωσίες αγνοείτε. Υπάρχουν απολίτικοι δικολάβοι, ρήτορες, καταφερτζήδες που από οικογενειακή παράδοση, στα κυριακάτικα οικογενειακά τραπέζια, μοιράζουν τις ψήφους τους στις δικομματικές αρχαίες συνάξεις και στέλνουν τον μικρό και άμυαλο και θερμοκέφαλο, να ψηφάει αριστερά δια παν ενδεχόμενον.
Μια ζωή ,ο αόρατος πόλεμος μεταξύ κομματικής και διοικητικής μηχανής, καλά κρατεί και το κόμμα συνήθως συντρίβεται με το πρώτο σούσι που ανακαλύπτουν τα στελέχια και μια «θεά» που τους κουνάει την ουρίτσα.
Εξάλλου, σας θυμούνται όταν «χάνουν συλλογικά». Έπεται το να βάζεις πλάτη. Διότι σας χρειάζονται ως οπισθοφυλακή, όταν τα επιχειρήματα στερεύουν και οι μπαλαφάρες δεν είναι δυνατόν να βαφτιστούν προγράμματα και προβλέψεις.
Οι κινήσεις τους στον πολιτικό χώρο είναι αμυντικές και χρειάζονται κορόιδα που θα κράζουν ενάντια στις ματσαραγκονιές και τις στοχευμένες μεθοδεύσεις. Διότι εσείς, οι «πλάτη βάζοντες», είστε τεφαρίκι για τα σχέδιά τους να κατεβάσουν στο 2,5% το ποσοστό αναγκαίων ψήφων για να μπουν στη Βουλή οι δεύτεροι εξώστες και ο μετεκλογικός διάλογος θα γίνει μαζί σας, όταν οι Κατρούγκαλοι θα πάρουν την άγουσα για την ατραπό των Βαρουφάκηδων.
Τα υπόλοιπα, τα περιέγραψες μια χαρά στο οικογενειακό σου δέντρο. Οι φυλακισμένοι, οι πολεμιστές, οι δαρμένοι από τους Χίτες, γέννησαν παιδόπουλα που έπαθαν υπερκόπωση από τις καταλήψεις στα πανεπιστήμια.
Α, και η βρωμιά δεν αλλάζει με βρωμιά.
Εύχομαι να έχεις μια καλή ζωή, με λιγότερη φαντασμάρα, ώστε να γενείς ένας ανδρείος της πολιτικής ηδονής, κι όχι κυνηγός ρουφιάνων που χρειάζεται την ρουφιανιά για να υπάρξει.
Yo, λέμε.