Sapeur στο Κογκό
H πάλη των τάξεων
Κάποιος την πιάτσα εδώ χαλά
Διαδίδοντας πως η λιτή ζωή
Είναι η πεμπτουσία της Σωτηρίας,
Διότι τα Ελληνικά του είναι αμφίβολα
Και η φιλοσοφία του νηπιώδης.
Μάλλον έφαγε τα χρόνια του
Σε νεόπλουτες πληβείων ονειρώξεις:
Τρίλιτρες ασκήμιες με ταπετσαρία τίγρεως
Σπίτια απέραντα που μοιάζουνε τιραμισού
Με επίπλωση τεσσάρων Λουδοβίκων.
Συγχέει ο έρμος την λιτότητα
Με την φτώχεια που θέλει καλοπέραση
Εννοώντας ψωμιά της απόψυξης,
Στο σουπερμάρκετ είδη με χίλια «έψιλον»
Στην ούγια, και φαλαινόλαδα, των diet χαρά.
Πλην η λιτότης εκπροσωπείται
Από υποδήματα Αγγλικά
Εκ δέρματος καμήλας, αθάνατα
Μάλλινα λεπτά κοστούμια
Ζακάρ Σκοτίας, βαμβάκι Αιγύπτου
Οπως και κοχλιάριον Μπελούγκας
Ενός τιμίου μολτ η χρυσή σταγών,
Αρκεί να είναι εικοσαετίας
Όλα σε ελάχιστες ποσότητες
ως πύλη στα παλιά λεφτά.
Ω ,είναι λιτός των ευμαρών ο βίος
Γι αυτό και θαυμάζουμε τους αγνούς χωρικούς
Άνθη μιας μετρημένης διαβιώσεως
Πηλινα σκεύη, φρέσικες βρούβες
το θείο λεμονάκι ως μόνη άρτυσις
Κι όλο να εκφέρουν απλά γνωμικά
πίσω από τα βουνά των γεμάτοι ρυτίδες
ενώ μας φέρνουν κανίσκια από το έχει τους
το μάραθο, το σινάπι και το πρόσφορο
που βρίσκομε στην πόρτα του εξοχικού.
Στο δρόμο δύσκολα θα μας ξεχωρίσεις
καθώς γλυστράμε προς τα στέκια μας αθώρητοι
ενώ οι τσιπλάκηδες βγάζουν μάτι
μιμητές λιμοκοντόρων στην Μπραζαβίλ
κακόγουστοι σορτάκηδες της παραλιακής.