ΟI ΗΛΙΘΙΟI ΚΑΙ Ο ΠΑΝΗΛΙΘΙΟΣ
(Παλιό αλλά επίκαιρο. Αλλάξτε τα ονόματα κατά βούληση και κατ’ επιλογή)
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρήγκαν σε επίσημη επίσκεψη στο Λονδίνο.
Επίσημο γεύμα στη Ντάουνινγκ Στρήτ.
Ο Ρόνυ έκθαμβος από τη Μάγκυ: εντολές, άμεση εκτέλεση, σοβαρότητα, συνέπεια, κ.λ.π. Σε μια στιγμή –δεν κρατιέται- λέει στη Θάτσερ:
Ρέ Μάγκυ, πως τους διαλέγεις και έχεις τέτοιους αητούς στο επιτελείο σου;
Μάγκυ: Πολύ εύκολο. Τους τεστάρω.
R. R.: Πως.
Μ. ΤΗ.: Ρε Τζών (Μέϊτζορ), λέει στο διπλανό της, πές μου. Ποιος είναι γιός του πατέρα σου και δεν είναι αδελφός σου:
J.M. : Εγώ.
Ο Ρόνυ άναυδος.
Διακόπτει το επίσημο ταξίδι και βρίσκεται στο Λευκό Οίκο. Φωνάζει όλο το επιτελείο στο οβάλ γραφείο.
– Ρε κερατάδες, με άφησε άγαλμα η Θάτσερ. Θέλω μια απάντηση. Ποιος είναι γιός του πατέρα σας και δεν είναι αδελφός σας.
Ολοι αμήχανοι, ξύνουν το κεφάλι τους.
-Μια στιγμή Πρόεδρε, να κάνουμε σύσκεψη.
Πηγαίνουν δίπλα, συσκέπτονται, σκέφτονται, τίποτε…
Μια ιδέα; -Θα μας το λύσει ο Mr. Kissinger.
Τηλεφώνημα: -Mr., ποιος είναι γιός του πατέρα σας και δεν είναι αδελφός σας;
H.K.: Εγώ.
Χειροκροτήματα, ευχαριστίες, πανηγύρι. Μπαίνουν στο οβάλ γραφείο.
-Πρόεδρε, το βρήκαμε. Είναι ο Mr. Kissinger.
R.R.: Τι είπατε; Αντε από δώ ρε… Γι’ αυτό πάμε κατά διαόλου. Είστε ηλίθιοι. Είναι ο Τζών Μέιτζορ της Αγγλίας. Αλλά που μυαλό εσείς…