ΚΥΡΙΑΚΗ, 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2012
Για όσους ενδιαφέρονται.
Στον πρόναο του Ναού του Απόλλωνος στους Δελφούς, ανεγράφοντο τα δύο περίφημα Δελφικά παραγγέλματα, “ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ” και “ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ”, εκατέρωθεν του ιερού γράμματος “Ε”.
Τα Δελφικά αυτά παραγγέλματα, μαζί με άλλα 145 ακόμη, 147 συνολικά, ήταν οι υποθήκες που παρέδωσαν οι Επτά Σοφοί στις επερχόμενες γενιές, “ωφελήματα ανθρώποις ες βίον”.
Παυσανίας, “Ελλάδος Περιήγησις”, βιβλ. 10 (“Φωκικά”), κεφ. 24, §1, 1-13: Εν δε τω προνάω τω εν Δελφοίς γεγραμμένα εστίν ωφελήματα ανθρώποις ες βίον, εγράφη δε υπό ανδρών ους γενέσθαι σοφούς λέγουσιν Έλληνες. Ούτοι δε ήσαν εκ μεν Ιωνίας Θαλής τε Μιλήσιος και Πριηνεύς Βίας, Αιολέων δε των εν Λέσβωι Πιττακός Μυτιληναίος, εκ δε Δωριέων των εν τη Ασία Κλεόβουλος Λίνδιος, και Αθηναίός τε Σόλων και Σπαρτιάτης Χίλων· τον δε έβδομον Πλάτων ο Αρίστωνος αντί Περιάνδρου του Κυψέλου Μύσωνα κατείλοχε τον Χηνέα· κώμη δε εν τη Οίτη τω όρει ωκούντο αι Χήναι. Ούτοι ουν οι άνδρες αφικόμενοι ες Δελφούς ανέθεσαν τω Απόλλωνι τα αδόμενα Γνώθι σαυτόν και Μηδέν άγαν.
Ιωάννης Στοβαίος, “Ανθολόγιον”, βιβλ. 3, κεφ. 1, §173:
Σωσιάδου των επτά σοφών υποθήκαι.
Τα παραθέτω αυτούσια:
Έπου Θεώ (ακολούθα τον θεό)
Νόμω πείθου (πειθάρχησε στο νόμο)
Θεούς σέβου (σεβάσου τους θεούς)
Γονείς σέβου (σεβάσου τους γονείς σου)
Ηττώ υπέρ δικαίου (να καταβάλλλεσαι για το δίκιο)
Γνώθι μαθών (γνώρισε από τις εμπειρίες σου)
Ακούσας νόει (κατανόησε αφού προσέξεις)
Σαυτόν ίσχε (συγκράτησε τον εαυτό σου)
Φρόνει θνητά (σκέψου ως θνητός)
Εστίαν τιμά (να τιμάς το σπίτι σου)
Άρχε σεαυτού (να αυτοκυριαρχείσαι)
Φίλους βοήθει (βοήθα τους φίλους σου)
Θυμού κράτει (συγκράτησε το θυμό σου)
Φρόνησιν άσκει (Να λειτουργείς με φρόνηση)
Πρόνοιαν τίμα (να είσαι προνοητικός)
Όρκω μή χρώ (μην ορκίζεσαι)
Φιλίαν αγάπαν (τίμα τη φιλία)
Παιδείας αντέχου (άντεξε την εκπαίδευσή σου)
Δόξαν δίωκε (μάθε κι άλλες απόψεις)
Σοφίαν ζήτει (γύρεψε τη σοφία)
Καλόν εύ λέγε (έχε πάντα έναν καλό λόγο)
ψέγε μηδένα (κανέναν μη κατηγορείς)
Επαίνει αρετήν (να επαινείς την αρετή)
Πράττε δίκαια (να είσαι δίκαιος)
Φίλοις ευνόει (να βοηθάς τους φίλους σου)
Εχθρούς αμύνου (να προφλάσσεσαι από τους εχθρούς σου)
Ευγένειαν άσκει (να έισαι ευγενικός)
Κακίας απέχου (να απέχεις από κακίες)
Κοινός γίνου (να είσαι κοινωνικός)
Ίδια φύλαττε (προστάτευε ό,τι είναι δικό σου)
Αλλοτρίων απέχου (μην ασχολείσαι με τους άλλους)
Εύφημος ίσθι (να είσαι ήπιος)
Άκουε πάντα (πάντα να ακούς)
Μηδέν άγαν (μην υπερβάλλεις)
Φίλω χαρίζου (να είσαι διαθέσιμος στο φίλο)
Ύβριν μίσει (να μισείς την ύβρη)
Χρόνου φείδου (μη σπαταλάς το χρόνο)
Όρα το μέλλον (σκέψου το μέλλον σου)
Ικέτας αιδού (σεβάσου τους ικέτες)
Υιούς παίδευε (δίδαξε τα παιδιά σου)
Έχων χαρίζου (χάριζε όταν έχεις)
Δόλου φοβού (Να φοβάσε τον δόλο)
Ευλόγει πάντας (λέγε καλό για όλους)
Φιλόσοφος γίνου (γίνε φιλόσοφος)
Όσια κρίνε (δίκαια να κρίνεις)
Γνούς πράττε (πράττε με επίγνωση)
Φόνου απέχου (μη σκοτώσεις)
Εύχου δυνατά (ευχήσου με όλη σου τη δύναμη)
Σοφοίς χρώ (συναναστρέψου με σοφούς)
Ήθος δοκίμαζε (επιδοκίμαζε το ήθος)
Λαβών απόδας (επέστρεψε ότι πάρεις)
Υφορώ μηδένα (μην είσαι καχύποπτος)
Τέχνη χρώ (άσκησε την τέχνη)
Ό μέλλεις δός (φρόντισε των άλλων την ανάγκη)
Ευεργεσίας τίμα (τίμα τους ευεργέτες σου)
Φθόνει μηδενί (κανέναν μη ζηλεύεις)
Φυλακή πρόσεχε (μην παρανομείς)
Ελπίδα αίνει (δόξαζε την ελπίδα)
Διαβολήν μίσει (να μισείς τη διαβολή)
Δικαίως κτώ (δίκαια να αποκτάς)
Αγαθούς τίμα (τίμα τους αγαθούς)
Κριτήν γνώθι (γνώρισε τον κριτή σου)
Γάμους πράτει (σεβάσου το γάμο σου)
Τύχην νόμιζε (σκέψου την τύχη)
Εγγύην φεύγε (μην εγγυάσαι για άλλους)
Πάσι διαλέγου (να μιλάς με όλους)
Ομοίοις χρώ (συγχρωτίσου με τους όμοιούς σου)
Δαπανών άρχου (κυριάρχησε στα έξοδά σου)
Κτώμενος ήδου (να χαίρεσαι τα αποκτήματά σου)
Αισχύνην σέβου (μην οδηγείσαι στη ντροπή)
Χάριν εκτέλει (να κάνεις χάρες)
Ευτυχίαν εύχου (να εύχεσαι την ευτυχία)
Τύχην στέργε (να αποδέχεσαι την τύχη σου)
Ακούων όρα (άκου και βλέπε)
Τώ βίω μή μάχου (μην τα βάζεις με τη ζωή σου)
Εύ πάσχε ώς θνητός (κράτα ως θνητός την αξιοπρέπειά σου)Εργάζου κτητά (να εργάζεσαι με συνέπεια)
Έριν μίσει (να μισείς τους καυγάδες)
Όνειδος έχθαιρε (να εχθρεύεσαι την χλεύη)
Γλώσσαν ίσχε (συγκράτησε τα λόγια σου)
Ύβριν αμύνου (μη βρίζεις)
Κρίνε δίκαια (κρίνε με δικαιοσύνη)
Χρώ χρήμασι (μη σπαταλάς τα χρήματά σου)
Αδωροδόκητος δοκίμαζε (μη δωροδοκείσαι)
Αιτιώ παρόντα (αιτιολόγησε τα όσα σου συμβαίνουν)
Βίας μή έχου (μην είσαι βίαιος)
Λέγε ειδώς (λέγε γνωρίζοντας)
Αλύπως βίου (ζήσε χωρίς λύπες)
Ομίλει πράως (να μιλάς ήρεμα)
Φιλοφρονείν πάσιν (έχε καλό λόγο για όλους)
Υιοίς μή καθάρρει (μην αποκαρδιώνεις τα παιδιά σου)
Γλώττης άρχε (τιθάσευσε τη γλώσσα σου)
Σαυτόν εύ ποίει (κάνε το καλύτερο για σένα)
Ευπροσήγορος γίνου (να είσαι ευπροσήγορος)
Αποκρίνου έν καιρώ (μην απαντάς αμέσως)
Πόνει μετά δικαίου (να κοπιάζεις δίκαια)
Πράττε αμετανοήτως (μη μετανοιώνεις γι όσα κάνεις)
Αμαρτάνων μετανόει (να μετανοιώνεις στην αμαρτία)
Οφθαλμού κράτει (έλεγχε τα όσα βλέπεις)
Βουλεύου χρήσιμα (σκέψου χρήσιμα)
Επιτέλει συντόμως (πλήρωνε αμέσως)
Φιλίαν φίλαττε (προφύλαξε τη φιλία)
Ευγνώμων γίνου (δείξε την ευγνωμοσύνη σου)
Ομόνοιαν δίωκε (επιδίωξε την ομόνοια)
Άρρητα μή λέγε (μη προδίδεις μυστικά)
Τό κρατούν φοβού (σεβάσου τον ανώτερο)
Καιρόν προσδέχου (δέξου τον χρόνο)
Έχθρας διάλυε (διέλυε εχθρότητες)
Γήρας προσδέχου (δέξου τα γητατειά)
Επί ρώμη μή καυχώ (μην καυχιέσαι για τη δύναμή σου)
Ευφημίαν άσκει (να επιδιώκεις καλή φήμη)
Απέχθειαν φεύγε (απόφυγε την κακία)
Το συμφέρον θυρώ (κυνήγησε το καλό σου)
Θνήσκε υπέρ πατρίδος (θυσιάσου για την πατρίδα)
Πλούτει δικαίως (πλούτιζε δίκαια)
Δόξαν μή λείπε (μην υποτιμάς τη δόξα)
Κακίαν μίσει (να μισείς την κακία)
Κινδύνευε φρονίμως (Κινδύνευε με σύνεση)
Χρησμούς θαύμαζε (να εκτιμάς τους χρησμούς)
Ούς τρέφεις αγάπα (αγάπα όσους συντηρείς)
Απόντι μή μάχου (μηντα βάζεις με απόντες)
Πρεσβύτερον αιδού (να σέβεσαι τους γηραιότερους)
Νεώτερον δίδασκε (να διδάσκεις τους νεώτερους)
Πλούτω απίστει (μην κάνεις θεό σου τον πλούτο)
Σεαυτόν αιδού (σεβάσου τον εαυτό σου)
Μη άρχε υβρίζων (μην είσαι αλαζόνας)Προγόνους στεφάνου (τίμα τους προγόνους σου)
Επί νεκρώ μή γέλα (σεβάσου τους νεκρούς)
Ατυχούντι συνάχθου (βοήθα τον άτυχο)
Χαρίζου ευλαβώς (χάριζε με σεβασμό)
Εξ ευγενών γέννα (έχε ευγενική ψυχή)
Επαγγέλου μηδενί(μη διατάζεις κανένα)
Τύχη μή πίστευε (μην εμπιστεύεσαι την τύχη)
Τελεύτα άλυτος (να πεθαίνεις χωρίς λύπη)
Μέτρον άριστον (μην υπερβάλλεις)
Ευσέβειαν φυλάσσειν (έσω ευσεβής)
Αδικείν μισείν (να μισείς το να αδικείς)
Ηδονής κραττείν (συγκρατήσου στις ηδονές)
Βία μηδέν πράττειν (μην κάνεις τίποτε με βία)
Τέκνα παιδεύειν (εκπαίδευε τα τέκνα σου)
Μή θρασύνου (μην είσαι θρασύς)
Νόμοις πείθου (υπάκουε στους νόμους)
Μελέτει τό πάν (μελέτησε το κάθε τι)
Γαμείν μέλλο καιρόν γνώθι (παντρέψου την κατάλληλη στιγμή)
Μή επί παντί λυπού (μη στεναχωριέσαι για το κάθε τι)
Πίνων άρμοζε (πίνε με μέτρο)
Πέρας επιτέλει μή αποδειλιών (να τελειώνεις ό,τι κι αν αρχίζεις)
Τω βίω μάχου (στη ζωή συνεχώς να μάχεσαι)
Ευ πάσχε θνητός (υπόμεινε, ως θνητός ό,τι συμβεί)
Το παρακάτω το παραθέτω με επιφύλαξη:
Ο τελευταίος χρησμός που δόθηκε από το Μαντείο των Δελφών, δια στόματος Πυθίας, μιλά για την επάνοδο και την εξάπλωση του Ελληνικού Πνεύματος..
«Έστ’ ήμαρ ότε Φοίβος πάλιν ελεύσεται καί ές αεί έσεται».Δηλαδή:«Θα έρθει ημέρα που ο Φοίβος (Απόλλων) θα επιστρέψει και θα μείνει για πάντα».