ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
…………………..
Στο μεταξύ, η ζωή κυλούσε δύσκολα. Ο χειμώνας ήταν τσουχτερός όσο κι ο περσινός, και η τροφή λιγότερη.
Οι μερίδες μειώθηκαν πάλι, εκτός απ’ των γουρουνιών και των σκύλων. Μια αυστηρή ισότητα στις μερίδες, εξήγησε ο Γρυλής, θα ήταν αντίθετη με τις αρχές του Ανιμαλισμού. Και φυσικά, δε δυσκολεύτηκε καθόλου να αποδείξει στα ζώα πως, παρά τα φαινόμενα, το φαγητό τους δεν ήταν καθόλου λίγο. Για την ώρα, βέβαια, είχε κριθεί αναγκαίο να γίνει μια αναπροσαρμογή στις μερίδες ……. αλλά σε σύγκριση με την εποχή του Τζόουνς, η βελτίωση που είχε σημειωθεί ήταν τεράστια. Τους διάβαζε τα αριθμητικά στοιχεία με φοβερή ταχύτητα και τσιριχτή φωνή, και τους αποδείκνυε λεπτομερώς πως τώρα είχαν περισσότερη βρώμη, περισσότερο σανό και περισσότερα γογγύλια απ’ τον καιρό του Τζόουνς, ενώ δούλευαν λιγότερο.
Κι ακόμη, πως το νερό που έπιναν ήταν πιο υγιεινό, πως ζούσαν περισσότερο, πως η θνησιμότητα των νεογέννητων είχε μειωθεί σε μεγάλο βαθμό και πως στο στάβλο τους είχαν περισσότερο άχυρο και λιγότερους ψύλλους. Τα ζώα πίστευαν ό,τι κι αν άκουγαν. Η αλήθεια είναι πως ο Τζόουνς κι όλα όσα πέρασαν μαζί του είχαν σβήσει από τη μνήμη τους. Αναγνώριζαν ότι η ζωή τους τώρα ήταν σκληρή και άχαρη, ότι τα θέριζε συχνά η πείνα και το κρύο κι ότι δούλευαν αδιάκοπα τις ώρες που ήταν ξύπνια, αλλά, αναμφίβολα, τα πράγματα ήταν χειρότερα στο παρελθόν. Τουλάχιστον έτσι τους άρεσε να πιστεύουν. Κι επιπλέον, τότε ήταν σκλάβοι, ενώ τώρα ήταν ελεύθεροι. Αυτή ήταν η βασική διαφορά, όπως φρόντιζε να υπογραμμίζει συχνά ο Γρυλής.
………………………….
Μόνο που τώρα δεν υπήρχε παρά μόνο μία και μοναδική Εντολή: ΟΛΑ ΤΑ ΖΩΑ ΕΙΝΑΙ ΙΣΑ ΑΛΛΑ ΜΕΡΙΚΑ ΖΩΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΙΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΛΑ
Κατόπιν αυτού, δεν τους φάνηκε διόλου παράξενο όταν την επομένη είδαν τα γουρούνια που επέβλεπαν τις δουλειές στη φάρμα, να κρατούν μαστίγιο.
………………………….
Δώδεκα φωνές ούρλιαζαν με μανία και ήταν όλες ίδιες. Τώρα ήταν ολοφάνερο τι είχε συμβεί στις φάτσες των γουρουνιών. Τα ζώα απ’ έξω κοιτούσαν πότε τα γουρούνια και πότε τους ανθρώπους, πότε τους ανθρώπους και πότε τα γουρούνια, ύστερα πάλι τα γουρούνια και πάλι τους ανθρώπους, αλλά ήταν αδύνατον να διακρίνουν ποιος ήταν ποιος.
George Orwell
Η ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
Προσωπικά δεν έχω να κάνω κανένα σχόλιο.