Διαβάζω στο:
http://www.avgi.gr/article/5186957/o-kodikas-deontologias-gia-tous-upopsifious-bouleutes-tou-suriza
«…
Πρέπει να διευκρινισθεί ωστόσο ότι το κείμενο δεν είναι το τελικό, υπό την έννοια ότι είναι η εισήγηση της Πολιτικής Γραμματείας προς την Κεντρική Επιτροπή, η οποία συνεδρίαζε χθες.
Μερικοί από τους πάγιους κανόνες του κώδικα δεοντολογίας είναι οι εξής:
«Κανείς και καμία υποψήφιος/α δεν μπορεί να ακολουθεί τακτικές που έρχονται σε αντίθεση με αυτές τις αποφάσεις ή να έχει συμπεριφορές που τον φέρνουν σε αντίθεση με άλλους/ες υποψηφίους/ες του ΣΥΡΙΖΑ.
Όλοι/ες οι βουλευτές που εκλέγονται με τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύονται πολιτικά και ηθικά ότι η έδρα που καταλαμβάνουν ανήκει στο κόμμα και όχι στους/στις ίδιους/ες.
Η παραίτηση όλων των βουλευτών είναι στη διάθεση του κόμματος. Το κόμμα μπορεί να ζητήσει την παραίτηση βουλευτή, με απόφαση των κεντρικών καθοδηγητικών του οργάνων, στις εξής περιπτώσεις:
– Όταν αρνείται να υλοποιήσει συλλογικές δεσμευτικές αποφάσεις των οργάνων του κόμματος.
– Όταν αρνείται να υλοποιήσει συλλογικές δεσμευτικές αποφάσεις της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.
….
Για να ζητηθεί η παραίτηση βουλευτή, πρέπει να υπερψηφιστεί από το 50%+1 του συνόλου των μελών του οργάνου στο οποίο συζητείται»
…»
Με την επιφύλαξη ότι δεν ισχύει ή θα δηλωθεί ρητά και δεσμευτικά ότι δεν θα ισχύσει, έχουμε τo ερώτημα:
Αν σε ένα εθνικό θέμα το όποιο είναι «αρμόδιο όργανο» αποφασίσει κάτι που αντιβαίνει στα πιστεύω του βουλευτή (λ.χ. Μακεδονικό, εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, ΑΟΖ, μεταναστευτικό, κ.λ.π.) θα τον παραιτεί το «όργανο» και θα αναλαμβάνει ο επόμενος;
Και αυτό (το «ο επόμενος») θα συνεχίζεται έως να βρεθεί το ναι;
Μήπως υπάρχει πρόβλημα δημοκρατίας;
Υ.Γ. Οι επισημάνσεις δικές μου