Ανάρτηση στο f/b 14 Φεβρουαρίου
Στον δρόμο για την επέτειο, και με δεδομένο ότι πολλά θα “μάθουμε” για την ιστορία της εποχής, ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου “ΟΙ ΣΚΛΗΡΟΙ ΚΑΙΡΟΙ / Η τραγωδία του εικοστού αιώνα¨ που αναφέρεται στους ανενδοίαστους για να φιλτράρουμε αυτά που διαβάζουμε ή ακούμε ή βλέπουμε:
“….. και να υποθέσουμε, για μιά στιγμή, πως ο Χίτλερ είταν ο νικητής του μεγάλου πολέμου. Τότε, χωρίς αμφιβολία, ο Χίτλερ θα είχε το δίκιο με το μέρος του. η Ιστορία θα είταν γραμένη στα χιτλερικά μέτρα και όχι μόνο η σύγχρονη. και η παλιότερη, και η πανάρχαια ακόμη, γιατί όσοι νικούν, όσοι κερδίζουν στο μεγάλο παιγνίδι του αίματος δε γράφουν μόνο τη δική τους, γράφουν και την Ιστορία των άλλων, των προγενέστερων – ώστε και οι προγενέστεροι να φαίνονται πως έχουν συμβάλει στην επικράτησή τους. Ή πως οι μόνοι προγενέστεροι που αξίζουν είναι όσοι και από τη σκόνη του τάφου των δε διαφωνούν μαζί τους. Αυτά είναι πολύ ευχάριστα πράματα που τα ζούμε την κάθε ώρα και την κάθε στιγμή. Η Ιστορία δε γράφεται μιά φορά, γράφεται πολλές φορές. Και όχι μόνο, για να συμπληρωθεί με όσα η επιστήμη νεότερα και ακριβέστερα έχει προσκομίσει, αλλά και για να συμμορφωθεί σαν άταχτο παιδί προς τις αντιλήψεις και τις απαιτήσεις ενός καιρού, ενός τόπου ή ενός καθεστώτος. Και για τούτο είναι χρήσιμο, όταν παίρνουμε ένα ιστορικό βιβλίο στα χέρια μας, να προσέχουμε την εθνικότητα και την εποχή του συγγραφέα και την κοινωνική και πολιτική κατάσταση που είχε ν’ αντιμετωπίσει. Ή, τέλος, και την προσωπική ιδεολογία του συγγραφέα. Κανένας δεν είναι τόσο αφανάτιστος και τόσο αμερόληπτος, ώστε να ξεκορμίσει από την ατομική του αλήθεια και να παραδεχθεί, έστω κ’ επικουρικά, την αλήθεια του άλλου…..”
ΠΡΟΣΟΧΗ!!!